με λιγότερο από το 10% των γυναικών να έχουν οδηγηθεί σε τοκετό μέσα σε 7 ημέρες μετά από την αρχική διάγνωση του απειλούμενου πρόωρου τοκετού (PTL). Όπου μπορεί να υπάρχει όφελος στην καθυστέρηση του τοκετού, και όπου δεν υπάρχει μαιευτική ένδειξη να επισπευθεί ο τοκετός σε μια εγκυμοσύνη ηλικίας <34 εβδομάδων, ο πρωταρχικός στόχος της καθυστέρησης του τοκετού με τοκολυτικά φάρμακα είναι η βελτιστοποίηση της εμβρυικής ωρίμανσης των πνευμόνων χρησιμοποιώντας πριν από τον τοκετό κορτικοστεροειδή. Η αιτιολογία του απειλούμενου πρόωρου τοκετού (PTL) ποικίλει, συμπεριλαμβανομένης της λοίμωξης, της αιμορραγίας προ του τοκετού, και της πολύδυμης κύησης, αν και σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει κλινικά εμφανή αιτία. Η τοκολυτική θεραπεία μπορεί να θεωρηθεί ως ένδειξη για τις γυναίκες με επιβεβαιωμένο πρόωρο τοκετό (PTL) μεταξύ 24 και 34 εβδομάδων κύησης, όταν δεν υπάρχει αντένδειξη για τη χρήση τους, και όπου η καθυστέρηση στον τοκετό του νεογέννητου είναι πιθανό να οδηγήσει σε βελτιωμένη έκβαση του νεογνικού αποτελέσματος. Αυτές που είναι πιθανότερο να ωφεληθούν είναι εκείνες στον πολύ πρώιμο πρόωρο τοκετό (early PTL) (ηλικία κύησης κάτω των 28 εβδομάδων), όπου μπορεί να είναι φρόνιμο να κερδίσουν χρόνο για να επιτραπεί η ολοκλήρωση των κορτικοστεροειδών, και να επιτρέπουν την ασφαλή μεταφορά της επιτόκου από μια περιφερειακή σε τριτο-βάθμια μονάδα με τις κατάλληλες εγκαταστάσεις ΜΕΘΝ.

Δείτε όλο το κείμενο της έρευνας

Posted by EEAI - 23/06/2014